طی چند روز گذشته، رسانه‌های رژیم با دود و دم، خبر از این می‌دادند که آخوند روحانی قرار است روز 10فروردین به اتریش برود. آنها همچنین تأکید می‌کردند که یک هیأت بزرگ اقتصادی-سیاسی هم روحانی را همراهی می‌کنند و قرار است دستاوردهای زیادی از این سفر، نصیب رژیم بشود. اما یکباره درست همان روز سفر، اعلام کردند که سفر روحانی به اتریش لغو شده است.
رژیم اعلام کرد که به‌خاطر انفجارهای چند روز پیش در بلژیک این سفر لغو شده اما دولت اتریش می‌گوید در رابطه با امنیت مشکلی وجود ندارد.
ظاهرا با توجه به آنچه در بلژیک اتفاق افتاد، طرح مشکل امنیتی نباید خیلی دور از واقعیت باشد، اما بلافاصله با این تو جه که اگر مشکل امنیتی در اتریش جدی بود، طبعاً اتریش باید این سفر را لغو می‌کرد، نه روحانی، غیرواقعی بودن مشکل امنیتی برجسته می‌شود. به همین دلیل هم وقتی رژیم خبر لغو این سفر را داد، بلافاصله دفتر ریاست‌جمهوری اتریش، از قول «هاینس فیشر» رئیس‌جمهور این کشور، با تأکید گفت: «درباره امنیت و شرایط ایمنی هر کشور، مقامات همان کشور تصمیم‌گیری می‌کنند». یعنی اتریش مسئولیت امنیتی را پذیرفته و دیگر این بهانه، معنایی ندارد.
کما این‌که وقتی چند ماه پیش روحانی می‌خواست به فرانسه برود و همان موقع حملات تروریستی در فرانسه رخ داده بود، خود دولت فرانسه سفر روحانی را عقب انداخت؛ اما این بار اتریش نیست که سفر را منتفی می‌کند، بنابراین موضوع امنیتی، بهانه‌یی بیش نیست.
اما در پاسخ به این سؤال که پس علت واقعی لغو سفر چیست؟، می‌توان گفت، یک علت می‌تواند ناامیدی رژیم و روحانی از هر گونه دستاوردی در زمینه لغو تحریمها باشد. چون یک روز قبل از سفر روحانی به اتریش، رئیس‌جمهور اتریش طی مصاحبه‌یی با تلویزیون رژیم گفت: «هنوز همه تحریمهای ضدایران برداشته نشده‌اند، چون گامها و اقدامات مهمی وجود دارند که باید... برداشته شوند». بعد هم به «لغو نشدن تحریمهای سوئیفت»، یا همون تبادلات جهانی بانکی اشاره کرد و گفت: «اتریش (و اروپا) به‌تنهایی نمی‌تونند این تحریم را بردارد... در این زمینه آمریکا نیز نقش‌آفرین است». جالب است که فیشر، برای این‌که به روحانی بگوید اصلاً امیدی به اتریش، برای شل شدن تحریمها نداشته باشد، اضافه کرد: «اتریش، عضو بسیار کوچکی در (سوئیفت) به‌شمار می‌رود و اصلاً عضو بزرگی از این مجموعه نیست».
علاوه بر همه اینها روحانی تجربه سفر هفته گذشته‌اش به پاکستان را هم دارد که بدون دستاورد برگشت و همین موضوع مهماتی برای حمله باند رقیب به روحانی شد.
اما علت این‌که روحانی بهانه امنیتی می‌آورد این است که به خوبی می‌داند که این موضوع هم بالاخره سرش باز می‌شود و آبروریزی دیگری برای رژیم و خودش خواهد شد! چرا که اگربه این سفر می‌رفت و مثل پاکستان، دست از پا درازتر برمی‌گشت، آبروریزش بیشتر بود که البته این هم بیانگر بن‌بستی است که سرتاپای رژیم را فرا گرفته است. چرا که رژیم به قیمت بتون کردن پروژه اتمی خود، به برجام تن داد تا با همین سفرها و اقدامات، تحریمها را کنار بزند. اما می‌بینیم که این کارها، نه تنها راهش را باز نکرده، بلکه از طرف دیگر تضادهای درونیش را تشدید کرده است. به قول یک کارشناس نظام آخوندی که تلویزیون رژیم حرفهایش را بازتاب می‌داد: «برجام دارد تبدیل می‌شود به خسارت محض!».
